Άρθρο του Κρικόρ Τσακιτζιάν :

Ο γνωστός δημοσιογράφος και νυν βουλευτής Ανατολικής Αττικής κ. Νάσος Αθανασίου, παρευρέθηκε με τη σύζυγό του στο δημοτικό θέατρο του δήμου Παλλήνης,

που βρίσκεται στο πολιτιστικό κέντρο του Γέρακα, για να παρακολουθήσουν την παιδική θεατρική παράσταση της Πόπης Γιαννάκου «Τα όνειρα της γιαγιάς Παραμυθούς». Η παρουσία του δεν ήταν προεκλογική, ήταν από πραγματικό ενδιαφέρον για τα παιδικά παραμύθια.

Για όσους δεν γνωρίζουν, πρέπει να αναφέρουμε ότι ο κ. Αθανασίου εδώ και χρόνια, γράφει κι ο ίδιος παιδικά παραμύθια, τα οποία και εκδίδει.

Έχει γράψει και έχει κυκλοφορήσει σε κασετίνα τρία παιδικά παραμύθια με γενικό τίτλο «Τρία ονειρικά παραμύθια» και περιλαμβάνει τα εξής:

1. Το δέντρο που έγινε Άγγελος

2. Το στραβό έλατο

3. Τρίων ο Πέστροφας

Κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ Ο συγγραφέας κ. Νάσος Αθανασίου, αναφέρει στις εκδόσεις του ότι, «Το παραμύθι φθάνει κάποτε στο τέλος, αλλά δε τελειώνει ποτέ. Ίσα ίσα όταν τελειώνει, αρχίζει να μας κρατά συντροφιά. Και γίνεται θησαυρός, που τον χαρίζεις χωρίς να τον χάνεις. Και βλέπεις τον κόσμο με άλλο μάτι. Και λες: Αν αυτοί ζουν καλά, ας ζήσουμε εμείς καλύτερα. Αν αυτοί δε ζουν καλά, εμείς δεν πρέπει να ζήσουμε καλύτερα…»

Και συμπληρώνει ο εκδότης για το Νάσο Αθανασίου, στην κασετίνα με τα τρία παραμύθια:

Σε μια εποχή που τα παιδιά βρίσκονται στο έλεος διαφημιστών και προπαγανδιστών, οι οποίοι εξωραΐζονται ως κοινωνιολόγοι, ο Νάσος Αθανασίου αντιστέκεται. Τα τρία παραμύθια του διακηρύσσουν τη δύναμη του ονείρου και ομολογούν την πίστη στο θαύμα.

Δε διαφημίζουν τα φονικά όπλα ούτε τις κούκλες που τυραννούν με την ομορφιά τους. Είναι γραμμένα για να τα ακολουθεί συζήτηση με τους γονείς και τους δασκάλους και όχι για να κοιμίζουν με τα γλυκά όνειρα του εγωισμού.

Η πρώτη ιστορία, «Το στραβό έλατο», διαβάζεται με αφορμή το θαύμα των Χριστουγέννων, η δεύτερη, «Το δένδρο που έγινε άγγελος», με αφορμές το Πάσχα και το μάζεμα της ελιάς και η Τρίτη, «Τρίων ο Πέστροφας», με αφορμές τις συγκρούσεις των μικρών με τα μεγάλα έθνη, καθώς και τους κινδύνους για το φυσικό περιβάλλον.

Έτσι λοιπόν, πέρα από τη φιλία που με συνδέει με τον Νάσο Αθανασίου, από την εποχή που δουλεύαμε μαζί ως δημοσιογράφοι στην ΕΡΤ και κράτησε μέχρι σήμερα, το ενδιαφέρον του ήταν πραγματικό για το συγκεκριμένο παραμύθι που ανεβάζουμε στη θεατρική σκηνή και μάλιστα συζητάμε μαζί για μελλοντικές συνεργασίες, με δικά του σενάρια.