«Αν υπάρχει Θεός, θα πρέπει να με παρακαλέσει να τον συγχωρέσω» έγραψε κάποιος ανώνυμος Εβραίος σε ένα τοίχο στο κολαστήριο του Άουσβιτς.

Η σημερινή συνεδρίαση της Βουλής δεν είναι μια απλά επετειακή συνεδρίαση. Είναι σοβαρά επίκαιρη,  δεν είναι συνηθισμένη, είναι μια εκδήλωση ιστορικής μνήμης. Είναι επίκαιρη όσο ποτέ γιατί ο αγώνας ενάντια στο φασισμό και στο ναζισμό είναι διαρκής, γιατί διαρκής είναι και ο αγώνας διατήρησης της μνήμης. Ο αγώνας κατά της λήθης, υπέρ της μνήμης.

Στην εποχή μας, ζούμε μια προσπάθεια αναθεώρησης της Ιστορίας. Προσπάθεια από κύκλους που προσπαθούν να αρνηθούν το Ολοκαύτωμα.

27 Ιανουαρίου 1945. Η ημέρα που η ανθρωπότητα απελευθερώθηκε από τη ναζιστική βαρβαρότητα.

 Η μέρα που οι σοβιετικές δυνάμεις απελευθέρωσαν το ναζιστικό στρατόπεδο του Άουσβιτς, αντικρίζοντας με φρίκη τους ελάχιστους σκελετωμένους κρατούμενους, που οι Γερμανοί δεν είχαν προλάβει να θανατώσουν.

Είχαν μόλις ανακαλύψει το Ολοκαύτωμα, που στοίχισε τη ζωή σε 6.000.000 περίπου Εβραίους, ανάμεσά τους και σε 63.000-64.000 Έλληνες.

 Η παραπάνω ημερομηνία, καθιερώθηκε από τον ΟΗΕ ως «Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος του Εβραϊκού λαού». Στην Ελλάδα, με τον Νόμο 3218/2004, ορίστηκε ως «Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος».

Το Ολοκαύτωμα μας αφορά όλους. Ως έγκλημα  εναντίον της Ανθρωπότητας που πρόσβαλε την Ελευθερία, και την αξιοπρέπεια του Ανθρώπου, έως και την αξία της Ζωής.

Ο τωρινός πόλεμος στην Ουκρανία, η κλιματική κρίση, η πανδημία, μας απέδειξαν ότι  η Παγκόσμια μοίρα είναι κοινή και αλληλεξαρτώμενη. 

Ο σεβασμός μας προς τα θύματα, και ο αγώνας ενάντια στις αντιδραστικές ιδέες και σε πολιτικές που υποθάλπτουν το «αυγό του φιδιού» πρέπει να είναι καθημερινός και διαρκής.

Δεν πρέπει να εφησυχάζουμε, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος των  «νοσταλγών» του ναζισμού και του φασισμού.

Μας ανησυχεί η άνοδος της ακροδεξιάς σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, που «πατά» στις υπάρχουσες  μεγάλες ανισότητες και στην υποχώρηση του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου, σε στρεβλές πολιτικές, στην άγνοια και στην ημιμάθεια.

Δυστυχώς, από κάποιους, αμφισβητείται ακόμα και η  ιστορική πραγματικότητα της διάπραξης του εγκλήματος του Ολοκαυτώματος των Εβραίων από τους Ναζί.

Δυστυχώς επίσης, τα θύματα δεν τιμούνται πάντα, όπως τους αξίζει..

Μην ξεχνάμε τη  βεβήλωση του Εβραϊκού Μνημείου εντός του ΑΠΘ, και την πρόσφατη βεβήλωση της τοιχογραφίας για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων στην ανατολική περίφραξη του Νέου Σιδηροδρομικού Σταθμού, από ομάδα ακροδεξιών.

Εδώ ταιριάζει η χαρακτηριστική η φράση του Πρίμο Λέβι επιζήσαντα του Άουσβιτς «Τα τέρατα υπάρχουν αλλά είναι λίγα για να είναι επικίνδυνα. Οι πιο επικίνδυνοι είναι οι απλοί υπάλληλοι, πρόθυμοι να πιστέψουν και να δράσουν χωρίς να ρωτήσουν κανένα».

Τιμούμε σήμερα και όσους στάθηκαν Άνθρωποι δίπλα στους κατατρεγμένους, δίπλα σε όσους θεωρούσαν οι φασίστες «υποδεέστερους».

Όπως, τον πρόσφατα αποδημήσαντα Adolfo Kaminsky, το φωτογράφο που έσωσε ζωές στην Κατοχή δίνοντας ψεύτικα χαρτιά σε χιλιάδες Εβραίους, τον Όσκαρ Σίντλερ  επιχειρηματία, που έσωσε Εβραίους από βέβαιο θάνατο από τα χέρια των Ναζί,  όπως και πολλούς αφανείς  ήρωες. Και βέβαια τον Έλληνα, Εβραίο στο θρήσκευμα, Μαρδοχαίο Φριζή, τον πρώτο Έλληνα νεκρό συνταγματάρχη στο αλβανικό Έπος.

Είναι  αναγκαίο να οικοδομήσουμε μια κοινή πλανητική συνείδηση,  βασισμένη στην Ειρήνη, στη συνεργασία μεταξύ των εθνών, και με Αλληλεγγύη.

 Να διατηρήσουμε την ιστορική μνήμη και  να διδαχθούμε από το παρελθόν το σεβασμό στην  ετερότητα, με συνεχή αγώνα ενάντια στις προκαταλήψεις και τη βία απέναντι σε κάθε  τι διαφορετικό.

Να εκλείψουν οι συνθήκες, που μπορεί να οδηγήσουν στην επανεμφάνισή ολοκληρωτικών ιδεολογιών.

Χρέος μας, να μεταδώσουμε το Μήνυμα στις επόμενες γενιές.

Στις 02.05.2019 έγιναν τα εγκαίνια ελληνικής έκθεσης στο κρατικό μουσείο του Άουσβιτς. Εγκαίνια που καθυστέρησαν πάρα πολλά χρόνια. Η πατρίδας μας ήταν παρούσα στην ιστορική μνήμη για τους Εβραίους που εξοντώθηκαν στο εν λόγω στρατόπεδο και ειδικά για τους Έλληνες Εβραίους.

Το 2016, εδώ στη Βουλή υπάρχει η στήλη για τους Έλληνες βουλευτές Εβραίους στο θρήσκευμα οι οποίοι βρήκαν τραγικό θάνατο.

Επίσης, στις 29.01.2018 ο Α. Τσίπρας μαζί με τον Ρίβλιν θεμελίωσαν το Μουσείο του Ολοκαυτώματος φυτεύοντας μια ελιά. Δυστυχώς, πέντε χρόνια τώρα εργασίες δεν έχουν ξεκινήσει και πιστεύουμε ότι κάποια στιγμή πρέπει να ολοκληρωθούν, καθώς θα είναι μία τιμή για τους Έλληνες Εβραίους της Θεσσαλονίκης αλλά και πανελλήνια.