Η κρίση είναι παρελθόν; Σήμερα πείσθηκα πως η χώρα βγήκε από την κρίση. Βρίσκεται σε τροχιά ανάπτυξης και ο κόσμος ευημερεί.

Αλλιώς πώς να εξηγήσω το γεγονός ότι βρέθηκα Κυριακάτικα στο εκπτωτικό χωριό στα Σπάτα και τα αυτοκίνητα είχαν πλημμυρίσει εκτός από τα δεκάδες πάρκινγκ του Mac Arthour και τα γύρω χωράφια σε ακτίνα μισού χιλιομέτρου πέριξ αυτού. Για να περπατήσεις στα χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα του εμπορικού κέντρου, έπρεπε να προσπαθήσεις πολύ. Να σπρώξεις, να σπρωχτείς, να περπατήσεις σημειωτόν και να έχεις οπλισθεί με Ιώβεια υπομονή.

Μη τρέξετε να πείτε ότι ο κόσμος απλά έκανε βόλτα, εξ’ αιτίας του καλού καιρού, γιατί σας διαβεβαιώ ότι όλοι τους, ήταν με τσάντες στα χέρια από ψώνια. Οι περισσότεροι κρατούσαν δυο και τρεις σακούλες. Ουρές είχαν σχηματιστεί έξω από πολλά καταστήματα, στην προσπάθειά τους να καταφέρει ο κόσμος να μπει. Για τα καφέ και τα εστιατόρια που βρίσκονται στον πολυχώρο, ούτε καν να περάσει από το μυαλό σας ότι κατάφερα να βρω έστω καρέκλα για να καθίσω. Αποφάσισα να φύγω και να αλλάξω κατεύθυνση. Είπα να τραβήξω προς παραλία μεριά και να πάω προς τη Λούτσα.

Σκέφτηκα, ο κόσμος δεν κάνει μπάνιο μ’ αυτό τον καιρό. Όλοι είναι απασχολημένοι με τα ψώνια τους στο εκπτωτικό χωριό, άρα θα βρω στη Λούτσα κάποιο μαγαζί να καθίσω για φαγητό. Μόλις έφτασα κι άρχισα να τα επισκέπτομαι ένα προς ένα τα παραλιακά μαγαζιά της Αρτέμιδας, σκέφτηκα πως κάτι έγινε σ’ αυτό τον τόπο και ο κόσμος βρήκε ξαφνικά λεφτά και είπε να βγει επιτέλους να ξεδώσει, μετά από εννιά χρόνια κρίσης. Δεν μπορώ να εξηγήσω διαφορετικά αυτό το παραλήρημα του κόσμου για διασκέδαση. Τα μαγαζιά είχαν στήσει ζωντανές κομπανίες που βάραγαν τα τέλια μέσα στο μεσημέρι, όπως τον παλιό καλό καιρό που έρεε άφθονο το μαύρο χρήμα κι όλοι γλεντούσαν, κάθε ώρα του εικοσιτετραώρου, ώσπου μας έκοψαν τη φόρα, η κρίση και οι δανειστές. Δε σας κρύβω πόσο χάρηκα που άλλαξαν επιτέλους τα πράγματα ή μήπως δεν άλλαξαν;

Πρέπει να με είχε πάρει για πολύ καιρό ο ύπνος, γι’ αυτό και δεν πήρα χαμπάρι, πως βγήκαμε από την κρίση. Πρέπει να επανήλθαν και οι μισθοί στα προ κρίσης επίπεδα. Να ξαναδόθηκαν στους δημοσίους υπαλλήλους και τα δώρα των εορτών. Αυτά που έριχναν στην αγορά μόλις τα πληρωνόντουσαν. Έτσι και τώρα, μόλις το εισέπραξαν το έκαναν φέιγ βολάν, μετά από τόσων ετών στέρηση. Τα δε αυτοκίνητα, βγήκαν από τα πάρκινγκ, παρά το γεγονός ότι η βενζίνη καβάλησε τα 1,60 € και σε πολλές περιοχές της περιφέρειας κοντεύει να φτάσει και τα 2 €. Όσο για τα ξενοδοχεία, για τις μέρες των εορτών παρουσιάζουν πληρότητα πάνω από 90%, ακόμη και στις πιο ακριβές περιοχές. Μπράβο που τα καταφέραμε και ξεπεράσαμε όλα τα προβλήματα.

Είμαστε λαός με σθένος και το αποδείξαμε. Αναγεννηθήκαμε εκ της τέφρας μας, σαν το φοίνικα, μέρα που ‘ναι, έξω από δω. Δεν θέλω να με διαψεύσει κανείς, ότι δε συνέβησαν όλα αυτά που αναφέρω, γιατί τότε θα πρέπει να αναρωτηθούμε που βρέθηκε όλο αυτό το χρήμα που ξοδεύεται ασύστολα τον τελευταίο καιρό; Μήπως διακινείται ακόμη μαύρο χρήμα; Άνοιξαν τα σεντούκια κι έβγαλαν τα αδήλωτα, αφού ξεθάρεψαν οι επιτήδειοι και είναι σίγουροι πως θα ξανάρθει το νέο και φρέσκο μαύρο χρήμα, άρα το στοκ πρέπει να ξοδευτεί, για να μη λιμνάζει; Τελικά αυτό πρέπει να συμβαίνει κι εγώ συνεχίζω να κοιμάμαι τον ύπνο του δικαίου. Τον ίδιο μακάριο ύπνο πρέπει να κάνουν και στην κυβέρνηση, γιατί αλλιώς πως γίνεται να το βλέπουμε να περνάει από μπροστά μας και να μην το παίρνουμε χαμπάρι.

Εξ’ άλλου ήταν κοινώς αποδεκτό και συνωμοτικά πανθομολογούμενο, ότι το μαύρο χρήμα κινούσε και στήριζε την ελληνική οικονομία επί δεκαετίες. Μόλις αυτό σταμάτησε, καταρρεύσαμε. Να λοιπόν που αυτός ο τόπος ξανά προς τη δόξα τραβά. Το μαύρο χρήμα, ζει και βασιλεύει και τη χώρα κυριεύει.