«Αποψιλώνεται» η παράταξη του Βαγγέλη Ντηνιακού από φίλους και υποστηρικτές. Ένας ένας τον εγκαταλείπουν και δεν μένουν μόνο εκεί,

αλλά του κάνουν και δριμεία κριτική. Χαρακτηριστικό το κείμενο του γνωστού δημοσιογράφου Πάρι Κουρτζίδη που δημοσίευσε στην σελίδα του στο facebook. Ένα κείμενο το οποίο προκαλεί αίσθηση με την  «κατακεραύνωση» προς τον Δήμαρχο Χαϊδαρίου Βαγγέλη Ντηνιακό και φυσικά η δήλωση του κ. Κουρτζίδη, ότι άρει «οποία σχέση στήριξης και φιλίας»  είχε μαζί του. Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, διαβάστε παρακάτω όλο το κείμενο του Πάρι Κουρτζίδη. Ένα κείμενο που θα συζητηθεί πολύ στο Χαϊδάρι

Πάρις Κουρτζίδης 

Βαγγέλη, ήρθε το... ΤΕΛΟΣ!!! Ως εδώ πια!!!

(σ.σ.: Μιλώ για τον δήμαρχο Χαϊδαρίου... Το έχει το όνομα τελικά...)

Όπως όλα τα πράγματα κάποια στιγμή έχουν ένα τέλος, έτσι απρόοπτα και άδοξα τελειώνει η οποία σχέση στήριξης και φιλίας απλόχερα παρείχα στον Βαγγέλη Ντηνιακό. Έτσι είναι η ζωή. Άλλοτε έρχεται ένα γρήγορο και άλλοτε ένα αργό τέλος σε όλα! Άλλοτε αυτό είναι μεγαλειώδες, κι άλλοτε είναι άδοξο, όπως τώρα στην προκειμένη.

Ο Βαγγέλης Ντηνιακός, δυστυχώς, αποδεικνύεται μικρότερου πολιτικού αναστήματος από ότι τον υπολόγιζαν πολλοί, μεταξύ αυτών και ο γράφων.

Όμως το ακόμη χειρότερο είναι ότι από την ημέρα που εξελέγη δήμαρχος (2019), κάθε μέρα που περνά καταβάλει μεγάλη προσπάθεια, δυστυχώς με "επιτυχία", για να αποδεικνύει ότι καβάλησε καλάμι... Ο χαρακτήρας που βγάζει, δείχνει να διακατέχεται από κοντή μνήμη, από μεγάλες ανασφάλειες, από αδικαιολόγητα υπέρμετρες φοβίες, από ενίοτε αλαζονική συμπεριφορά, από καθημερινό συγκεντρωτισμό, από απόλυτο ξερολισμό, από πολύ μεγάλη αχαριστία, ακόμη και από υποκρισία, αλλά και ερασιτεχνικό μαυρογιαλουρισμό! Το ακόμη χειρότερο για την πόλη και τους πολίτες είναι η ανικανότητα και η μη τήρηση των λόγων του. Του ίδιου του προγράμματος του, με την κλασική ατάκα-δικαιολογία: Τι να κάνω; Έτυχε κι αυτό... Βρήκα και καμμένη γη... Δεν έχω λεφτά. Μας χρεωκοπησαν οι προηγούμενοι.

Μα αυτά τα ξέραμε όλοι. Εσύ που πήγαινες; Αλλά και τι κάνεις για να επέλθει δικαιοσύνη;

Φυσικά, δεν κοιτά γύρω του για να μαθαίνει πως όλα μπορούν να γίνονται, αρκεί να το θες και να έχεις τη βούληση, την πίστη και τον χαρακτήρα, ώστε μαζί με τους ικανούς συνεργάτες σου, όχι με παρέες... χωρίς ίντριγκες, παιδικές χαρές, αυλές, και σάχλες, εύκολα - δύσκολα να πετυχαίνεις και τα πιο δύσκολα! Τα υποτιθέμενα ακατόρθωτα. Για τα εύκολα, άλλωστε, υπάρχουν πάμπολλοι...

Δεν ρωτάει λοιπόν να μαθαίνει ούτε τον δήμαρχο Περιστερίου, ούτε καν τον σεβάσμιο και για πολλούς πετυχημένο πατέρα του!..

Με λίγα λόγια, κάνει ότι περνά από το χέρι του για να επιβεβαιώνει και να δικαιώνει τους πολιτικούς αντιπάλους του, οι οποίοι, η αλήθεια είναι ότι, όλα αυτά τα είχαν προβλέψει. Εδώ πράγματι έκανα μέγα λάθος!

Δεν μετανιώνω για την επιλογή μου να συνδράμω για να αλλάξουν τα πράγματα στο Χαϊδάρι. Δεν μετανιώνω που τον στήριξα με όλες τις δυνάμεις μου για να εκλεγεί. Που έριξα νερό στο κρασί μου σε κάποιες περιπτώσεις... Αν δεν γινόταν έτσι, σήμερα δεν θα ξέραμε ότι ούτε ο άνθρωπος αυτός τελικά μπορεί... Ότι δεν κάνει για οποιαδήποτε διοίκηση!... Πόσω μάλλον του Δήμου της πόλης που ζούμε και αγαπούμε!..

Δυστυχώς το Χαϊδάρι βρίσκεται προ αδιεξόδου, όπως και η κεντρική εξουσία.

Ζητώ συγγνώμη από όσες και όσους στεναχωρώ, αλλά η μεγαλύτερη στεναχώρια όλων μας, δυστυχώς είναι η αλήθεια των λόγων μου. Η μετεξέλιξη, ή αν προτιμάτε η αποκάλυψη του πραγματικού Βαγγέλη.

Ζητώ πολύ μεγάλη συγγνώμη και από όλες και όλους που συγκρούστηκα σφόδρα μαζί τους όταν διαφωνούσαμε ακόμη και δημοσίως με αυτά που του καταλόγιζαν και τελικά αποδεικνύεται πως είχαν δίκιο.

ΥΓ.: Περισσότερα και αναλυτικότερα, προσεχώς... Αν όχι καθημερινά, σίγουρα σε συχνή βάση. Εβδομαδιαία και μηνιαία.

ΥΓ.(2): Μακάρι να πέφτω έξω τώρα, αλλά όταν βλέπω ανθρώπους δικούς του χρόνια, ανθρώπους του πατέρα του, ακόμη και τον ίδιο τον Κυριάκο, ακόμη και κάποιους σωστούς που έχουν θέση διοίκησης, να είναι στην πραγματικότητα απομονωμένοι και να αναρωτιούνται τι κάνει με τέτοιες συμπεριφορές και επιλογές, εκτιμώ ότι ορθώς σκέφτομαι και εκφράζομαι. Αλλωστε, αυτά που έχω να εξιστορήσω, είναι τόσο απαράδεκτα, τόσο ανεκδιήγητα, που δεν αφήνουν περιθώρια για να σκεφτώ μήπως κάπου έχω κάνει λάθος... Και είναι πικρές ΑΛΗΘΕΙΕΣ όλα. Όπως κι άλλα πολλά! Είπαμε, όμως, όλα στο φως, στο σωστό τάιμινγκ.