Πριν από λίγες ημέρες εξέφρασα δημόσια, μέσα από συνέντευξη που έδωσα σε ηλεκτρονικό μέσο της περιοχής μας με σημαντική απήχηση,

κάποιες προσωπικές μου απόψεις, όσον αφορά τις αναπτυξιακές προοπτικές του Δήμου Σαρωνικού, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Οι απόψεις αυτές εκφράστηκαν τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, επειδή έχει τεθεί στην επικαιρότητα μετά την πολιτική αλλαγή που συντελέστηκε το περασμένο καλοκαίρι στην Ελλάδα, η ανάγκη για αναπτυξιακή επανεκκίνηση της χώρας. Στην επανεκκίνηση αυτή, σημαντικό ρόλο οφείλει να διαδραματίσει η αυτοδιοίκηση. Μελετώντας επίσης προσωπικά το προηγούμενο διάστημα τα μοντέλα ανάπτυξης δήμων στην Ευρώπη, με χαρακτηριστικά όπως του Δήμου Σαρωνικού, διαπίστωσα ότι η οικονομική και κοινωνική ανέλιξη τους οφείλεται σε μεγάλο βαθμό, στα κοινά στοιχεία και χαρακτηριστικά που διαθέτουν. Οφείλουμε λοιπόν αν θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι στον τόπο μας, να έχουμε το βλέμμα μας στραμμένο προς τα έξω. Να αντλούμε έμπνευση και στη συνέχεια να μετατρέπουμε την έμπνευση αυτή σε πολιτικές που ωφελούν τους πολίτες. Να αποδεικνύουμε ότι δεν είμαστε «βλαχοδήμαρχοι», όπως μας αποκάλεσε υποτιμητικά πριν μερικά χρόνια ο κ. Τσίπρας. Να διαθέτουμε εξωστρέφεια, δυνατότητα να παρακολουθούμε τις εξελίξεις, ικανότητα ανάλυσης, καθώς και μεταφοράς κι αξιοποίησης των καλύτερων διεθνών πρακτικών στον τόπο μας .

Με βάση αυτή τη λογική, εξέφρασα την άποψη ότι ένας διαφορετικός «χωρικός» διαχωρισμός στα όρια των δήμων της περιοχής μας, θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να λειτουργήσει θετικά, όσον αφορά τις αναπτυξιακές προοπτικές μας. Αυτή η προσωπική άποψη που διατύπωσα, διαπιστώνω ότι έγινε αντικείμενο πολιτικής διαστρέβλωσης από κάποιους, που αντιτίθενται σε οποιαδήποτε δημιουργική αλλαγή. Αντιμετωπίστηκε στενόμυαλα και φοβικά. Χωρίς παράθεση επιχειρημάτων, παρά μόνο με αφορισμούς. Θεωρώ λογική την αντίδραση του κ. Φιλίππου. Ο άνθρωπος δεν έχει παραστάσεις από τα όσα συμβαίνουν στον έξω κόσμο. Αν και βρισκόμαστε στο 2020, λειτουργεί ακόμη σαν κοινοτάρχης του προηγούμενου αιώνα. Ως οπαδός του κ. Τσίπρα, ίσως και να αποδέχεται ότι είναι «βλαχοδήμαρχος». Ως φθηνός πολιτικάντης μιας άλλης εποχής, πιστεύει ότι τα όρια ενός δήμου δεν μπορεί να αποτελούν αντικείμενο δημοσίου διαλόγου, αλλά προσωπική υπόθεση μερικών τοπικών πολιτικών «νταλαβερτζήδων». Άλλωστε τα σημερινά όρια του Δήμου Σαρωνικού αποφασίστηκαν σε ένα τέτοιο «νταλαβέρι», μεταξύ του ιδίου, του κ. Πάγκαλου και δυο τριών ακόμη κομματικών παραγόντων της εποχής. Ένα «νταλαβέρι» που έγινε γνωστό ως «συμφωνία της Βάρκιζας». Με αυτή τη συμφωνία καθορίστηκαν τα όρια του νέου δήμου και φορτώθηκαν τα χρέη της αποτυχημένης διοίκησης Φιλίππου στον τότε Δήμο Καλυβίων, στους δημότες του ευρύτερου δήμου.

Και σε λίγο θα μας έρθει νέο πεσκέσι, πολλών εκατομμυρίων ευρώ, από τα πεπραγμένα εκείνης της περιόδου. Προτείνω λοιπόν στον κ. Φιλίππου ψυχραιμία. Και να μην παρασύρει φίλους δημάρχους γειτονικών δήμων, με τα ψευτοδιλήμματα που βάζει. Το πρόβλημα μας δεν είναι ούτε οι προσωπικές μου απόψεις , ούτε τα σημερινά όρια του δήμου Σαρωνικού. Αλλά το γεγονός ότι στο «τιμόνι» της πόλης μας βρίσκεται ένας άνθρωπος που δεν έχει ούτε το σχέδιο, ούτε την ικανότητα για να αναπτύξει την περιοχή μας. Ένας άνθρωπος που διοικεί από το καφενείο. Το πρόβλημα είναι ότι το Δήμο μας διοικεί σήμερα ένας άνθρωπος που δεν έχει ασκήσει κανένα επάγγελμα στη ζωή του, γιατί είναι απλά ένας επαγγελματίας πολιτικός. Ένας άνθρωπος που το μόνο που έχει καταφέρει είναι να ασκεί πολιτικές που δημιουργούν όλο και μεγαλύτερα χρέη και δεν λύνουν όλα αυτά τα χρόνια κανένα μεγάλο μας πρόβλημα. Ένας άνθρωπος που ασκεί πολιτική με ορίζοντα τις επόμενες εκλογές κι όχι τις επόμενες γενιές.

Στο Δήμο Σαρωνικού αξίζουμε καλύτερα.