''Municipal Observer''

Αν υπάρχει κάτι που οι τοπικές κοινωνίες δεν συγχωρούν, διαχρονικά εδώ και πολλά χρόνια, αυτή είναι η αγνωμοσύνη.

Φυσικά η αγνωμοσύνη δεν είναι αδίκημα, ώστε να επιλαμβάνεται η δικαιοσύνη για την περίπτωσή της και δεν τιμωρείται αυτή καθ' αυτή από τον ποινικό κώδικα, αφού δεν εμπίπτει σε κανένα νόμο. Ωστόσο, η κοινωνία και δη η τοπική, με τους ηθικούς κανόνες που διαπνέουν τις ανθρώπινες σχέσεις, ουδέποτε την έκανε αποδεκτή και την απέρριψε με εκκωφαντικό τρόπο, ενώ υπάρχουν και πολλά παραδείγματα γι' αυτό.

Παρ' όλο όμως που συχνά συμβαίνει γύρω μας, άνθρωποι ευεργετηθέντες (στην προκειμένη περίπτωση ο Δήμαρχος), όχι μόνον ξεχνούν, αλλά και  «επιστρέφουν» με κακό στους ευεργέτες τους, το καλό που τους έγινε...

Σε αυτή την κατηγορία ανήκει προφανώς Δήμαρχος στα δυτικά της Αττικής, ο οποίος δεν μπορεί να κουμαντάρει τον Δήμο του, αφού τον απαξιώνει και τον δυσφημεί ο ίδιος με τις εμμονές και με τις ενέργειές του (κάκιστο βέβαια, αλλά δυστυχώς υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι γι' αυτό),  στους ευεργέτες του όμως, δεν μπορεί να φέρεται το ίδιο.

Προφανώς, το συμπονετικό «χέρι» των ευεργετών, των συνεργατών αλλά και των δημοτών, δεν πρόκειται πλέον να ακουμπήσει τον ώμο του Δημάρχου και αυτό φαίνεται καθαρά από τώρα. Ήδη κάποιοι συνεργάτες του (Αντιδήμαρχοι - Δημοτικοί Σύμβουλοι) στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, με τον τρόπο τους διαχωρίζουν την θέση τους, τον υποσκάπτουν «υπόγεια» και ο καθένας προσπαθεί παρασκηνιακά, να φτιάξει το δικό του «κονκλάβιο».

Εκείνος ζει πλέον το προσωπικό του αυτοδιοικητικό «ναυάγιο».  

Γιατί πολύ απλά, ο ίδιος επέλεξε, μέσα από την πολλαπλά διαπιστωμένη αχαριστία προς τους ευεργέτες του και τους συνεργάτες του, με τον ναρκισσισμό που διακατέχει, να είναι μόνος και να του φταίνε όλοι και όλα...

Η αχαριστία εδώ πληρώνεται…